Ben bu günlerde...

Ankarada yaşayan aşkımla görüştüğüm ufak zaman dilimlerini anıyor,vapur yolculuklarımızdan geriye kalan fotoğraflarla o anlarımızı daha da özlüyor özlüyor özlüyorum...Martılara simit atarken vapurun peşine taktığımız martıları hatırlayıp gülümsüyorum.

Kafasına giydirdiğim şapkaya birşey demeyen sevgilimin habersiz fotolarına bakıp kahkahalar atmak istiyorum.

Bikaç gün önce bitirdiğim Konak Doğumevi stajında tarihi bahçeye bakan kantinde soğuğa rağmen çay içmeyi özlüyorum...Hele gün bitiminde kapıdan çıkınca denizi ve kordonu görmek muhteşemdi!!

Durmadan tatlı yapıyor,can sıkıntısıyla bunalım arasındaki ince çizgiyi aşmamaya gayret gösteriyorum...
Ve fotoğraflarını buraya koymayı uygun görmediğim adli tıp stajını alıyor,her sabah otopsi için adliyede soluğu alıyor,günde 4-5 otopsi izlemeden rahat bırakılmıyor ve bu yüzden kahvaltı dahi edemeden evden çıkarak şekerle ilgili sorunu olan biri olarak sabahın köründe yolda belde bi yerlerde bayılıp kalmaktan korkuyorum.
Siz bu günlerde neler yapıyosunuz??